مناسب غریب
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
مناسب غریب : وصف مناسبی با اعتبار شرعی نوع آن در نوع حکم
مناسب غریب، از اقسام مناسب معتبر بوده و عبارت است از مناسبی که شارع نوع آن را در نوع حکم معتبر دانسته است، مانند: وصف طعام بودن که وصف مناسب با حرمت ربا در گندم است.
علت این که این وصف را غریب می‌گویند، این است که شارع فقط نوع آن را در نوع حکم معتبر شمرده است و جنس آن را در نوع حکم و یا نوع آن را در جنس حکم معتبر ندانسته است.
نکته اول:
در تعریف مناسب غریب، اختلاف است. تعریفی که ارایه شد، مورد قبول ' ابن حاجب ' و بعضی از ' شافعیه ' است [۱] ، اما ' غزالی ' و اصولیون حنفیه گفته‌اند: وصف غریب، وصفی است که شارع جنس آن را در جنس حکم معتبر شمرده است [۲] .
نکته دوم:
برخی از اصولیون، مناسب غریب را غیر قابل تصور می‌دانند [۳].
پانوشت
منابع
- اصول الفقه الاسلامی جلد 1 : صفحه 684
- اصول الفقه الاسلامی جلد 1 : صفحه 682
- اصول الفقه جلد 4 : صفحه 97
- فرهنگ نامه اصول فقه