منابع اجتهاد ( اصول فقه )
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
منابع اجتهاد ( اصول فقه ) : امور مورد مراجعه مجتهد برای استنباط حکم شرعی
منابع اجتهاد، منابع و مصادری است که مجتهد برای استنباط احکام به آنها رجوع می‌نماید.
فقهای مذاهب اسلامی درباره منابع اجتهاد، دیدگاه‌های گوناگونی دارند؛ بیشتر فقهای امامیه، کتاب، سنت، اجماع و عقل را منابع اجتهاد می‌دانند، اما اخباری‌ها، از علمای شیعه، تنها کتاب و سنت را پذیرفته‌اند و بعضی از آنها ' سنت ' را تنها منبع می‌دانند.
فقهای حنفی منابع اجتهاد را شامل، کتاب، سنت متواتر، اقوال صحابه، اجماع صحابه، قیاس، استحسان و نظر عرف می‌دانند.
فقهای مالکی، کتاب، سنت، اجماع اهل مدینه، مصالح مرسله، قول صحابی غیر مستند به رأی، و قیاس منصوص العلة را به عنوان منابع اجتهاد پذیرفته‌اند. فقهای شافعی، از کتاب، سنت، اجماع، قیاس مستنبط العلة، قیاس تشبیه و تمثیل به عنوان منابع اجتهاد نام می‌برند. فقهای حنبلی، منابع اجتهاد را کتاب، سنت، قیاس منصوص العلة، قیاس تشبیه، تمثیل و فتاوای صحابه می‌دانند و علمای مذهب ظاهری، به کتاب، سنت و اجماع معتقدند، هر چند برای اجماع پس از عصر خلفا نیز، جایگاهی قائل نیستند.
منابع
- منابع اجتهاد (ازدیدگاه مذاهب اسلامی) : صفحه (3-4)
- ادوار اجتهاد : صفحه 24
- فرهنگ نامه اصول فقه
اصطلاح‌نامه
مترادفات
از واژه «منابع اجتهاد ( اصول فقه )» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:
وابسته
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه منابع اجتهاد ( اصول فقه ) به زیرصفحه منابع اجتهاد ( اصول فقه )/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.