استحباب نفسی ( اصول فقه )

توضیح مفهومی

استحباب نفسی ( اصول فقه ) : مستحب بودن نفس یک عمل بدون مقایسه آن با امر دیگر

استحباب نفسی، مقابل استحباب غیری می‌باشد و آن، استحبابی است که به خاطر وجود مصلحت غیر ملزمه در موضوع یا متعلق آن و مطلوبیت نفسی اش، بعث غیر اکید به طور مستقل به آن تعلق گرفته است، نه به منظور رسیدن به مصلحت موجود در چیزی دیگر.

به بیان دیگر، استحباب نفسی آن است که متعلق آن بنفسه مطلوب شارع بوده و به سوی آن بعث غیر اکید نموده است؛ یعنی مطلوب بودن آن به خاطر چیز دیگری نیست، مثل: نماز و روزه مستحبی.

منابع

1. دروس فی علم الاصول جلد 2 : صفحه 344
2. الحلقة الثالثة فی اسلوبها الثانی جلد 3 : صفحه (168-169)
3. ایضاح الکفایة جلد 2 : صفحه (416-417)
4. سیری کامل در اصول فقه جلد 5 : صفحه (362-367)
5. فرهنگ نامه اصول فقه

اصطلاح‌نامه

اعم

استحباب ( اصول فقه )

وابسته

استحباب غیری ( اصول فقه )

نمایه‌های موضوعی

جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).

برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه استحباب نفسی ( اصول فقه ) به زیرصفحه استحباب نفسی ( اصول فقه )/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.

منابع

• الحلقة الثالثة فی اسلوبها الثانی جلد 3 : صفحه (168-169)
• انوار الاصول جلد 1 : صفحه 409
• ایضاح الکفایة جلد 2 : صفحه (416-417)
• بحوث فی علم الاصول جلد 2 : صفحه 42، 237
• تهذیب الاصول جلد 1 : صفحه 255
• دروس فی علم الاصول جلد 2 : صفحه 344
• سیری کامل در اصول فقه جلد 5 : صفحه (362-367)
• محاضرات فی اصول الفقه جلد 2 : صفحه 402