وقت حاجت
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
وقت حاجت : زمان لزوم عمل به تکلیف
زمان عمل به خطاب شارع را وقت حاجت گویند؛ به این بیان که بین زمان صدور خطاب از طرف شارع مقدس و زمان لزوم عمل به آن از سوی مکلف، یک فاصله زمانی وجود دارد، که زمان صدور خطاب را وقت خطاب و زمان لزوم عمل به آن را وقت حاجت می‌گویند؛ برای مثال، اگر آیه حج، چند ماه پیش از فرا رسیدن موسم آن نازل شده باشد، تاریخ حلول موسم حج را ' وقت حاجت ' گویند. البته بیان شارع نباید مؤخر از وقت حاجت باشد، و از این رو تا موسم حج (وقت حاجت) نرسیده است، خطاب باید بیان شود.
منابع
- بدایع الافکار : صفحه 157
- قوانین الاصول جلد 1 : صفحه 341
- الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة : صفحه 226
- اصول الفقه جلد 3 : صفحه 23
- مبادی الوصول الی علم الاصول : صفحه 161
- اصول الفقه الاسلامی جلد 1 : صفحه 332
- مبانی استنباط حقوق اسلامی یا اصول فقه : صفحه 135
- اصول فقه : صفحه 180
- فرهنگ نامه اصول فقه
اصطلاح‌نامه
وابسته
منابع
- اصول الفقه الاسلامی جلد 1 : صفحه 332
- اصول الفقه جلد 3 : صفحه 23
- اصول فقه : صفحه 180
- الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة : صفحه 226
- بدایع الافکار : صفحه 157
- قوانین الاصول جلد 1 : صفحه 341
- مبادی الوصول الی علم الاصول : صفحه 161
- مبانی استنباط حقوق اسلامی یا اصول فقه : صفحه 135
- معالم الدین و ملاذ المجتهدین : صفحه 157