خطابیه ( فقه )
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
خطّابیّه: از فرقههای منحرف، منسوب به شیعه.
به پیروان محمد بن ابی زینب، مِقلاص اسدی، با کنیه ابوالخطّاب، خطّابیّه گویند. ابوالخطّاب از اصحاب امام صادق علیه السّلام بود و احادیثی چند به نقل از وی از آن حضرت روایت شده است.
ابوالخطّاب در زمان حیات امام صادق علیه السّلام از مسیر حق منحرف شد و عقاید سخیف و باطلی، از جمله اباحی گری در احکام شریعت و غلوّ درباره امامان با ادّعای خدایی برای امام صادق علیهالسّلام، ابراز کرد؛ از این رو، پیشوای ششم وی را لعن و از جمع پیروان
________________________________________
471
خود طرد کرد. 1 از این عنوان به مناسبت در باب طهارت نام بردهاند.
فقها فرقه خطّابیّه را از غالیان برشمرده و احکام اهل غلوّ را بر ایشان جاری کردهاند2) ر غلات (.
1. اختیار معرفة الرجال 490 - 489 /2 و 575؛ معجم رجال الحدیث 256 /15؛ دائرة المعارف بزرگ اسلامی 2 435 -432 /5. منتهیالمطلب 283 /7.
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 3 : صفحه 470