چنگال

رده‌ها

(برای دیدن زیررده‌ها
بر روی "◄" کلیک کنید)

▼ چنگال

◄ چنگال مردار

◄ چنگال پرنده

توضیح مفهومی

پنجه: چنگال.

پنجه - که در کلام عرب از آن به 'مِخْلَب' تعبیر می‏شود - در حیوان به منزله ناخن در انسان می‏باشد و از آن در بابهای طهارت، صلات، صید و ذباحه و اطعمه و اشربه سخن رفته است.

از نشانه‏های حرام گوشت بودن حیوان داشتن پنجه است؛ خواه از پرندگان باشد، مانند باز، عقاب، شاهین و کرکس و یا غیر پرندگان، همچون شیر، پلنگ و گرگ. 1

پنجه حیوان مرده همچون مو و پشم آن که دارای روح نیستند پاک است، مگر حیوان نجس العین) سگ و خوک (که تمام اجزای آن نجس است. 2 حیوان پنجه‏دار بنابر قول مشهور قابل تذکیه) ر تذکیه (است؛ بنابر این جسد آن با تذکیه پاک می‏شود و استفاده از پوست، پشم و موی آن در غیر نماز اشکال ندارد هرچند خوردن گوشت آن مطلقا حرام است. 3

1. جواهر الکلام 294 /36 و 319 /5. 2 298؛ العروة الوثقی 3 58 /1. جواهر الکلام 64 /8 و 201 - 199 /36.

منابع

1. فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 2 : صفحه 276

اصطلاح‌نامه

مترادفات

از واژه «چنگال» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:

پنجه، مخلب

اعم

أجزای حرام گوشت

اخص

چنگال پرنده، چنگال مردار

منابع

• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 2 : صفحه 276