تبرج
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
تَبَرُّج: خودنمایی و جلوهگری کردن.
از آن به مناسبت در بابهای طهارت، صلات، نکاح و شهادات یاد شده است.
در قرآن کریم به موضوع تبرّج اشاره و از خصلتهای زنان عصر جاهلی دانسته شده است1 که با آرایش و لباسهای زینتی در مجامع عمومی ظاهر شده و خود را به مردان نشان میدادند. 2 در حدیث نبوی، تبرّج، نکوهیده و از صفات رذیله زنان دانسته شده است. 3
پوشاندن زینتها و زیباییها - اعم از زیور آلات، لباس یا زیباییهای بدن - بجز وجه و کفّین در برابر اجنبی برای زن، واجب و تبرّج وی برای نامحرم بجز کودک و دیوانه4 حرام است5) ر پوشش (.
بر پدر و شوهر واجب است دختر و همسر خود را از تبرّج حفظ کنند. 6 از جمله شرایط پذیرش شهادت زن، عدم تبرّج او است. 7
زن کهنسال که امیدی به ازدواج وی نمیرود میتواند بدون چادر یا پوششی که لباسهای زینتی وی را بپوشاند برای رفع نیازهای خویش از منزل بیرون رود به شرطی که به انگیزه تبرّج و خودنمایی نباشد. 8
تبرّج زن برای شوهر، مستحب و از صفات پسندیده وی به شمار آمده است. 9
1. احزاب/ 2 33. مجمع البحرین/ واژه 'برج' × 3. العروة الوثقی 4 799 /2. تحریر الاحکام
________________________________________
333
5 421 - 420 /3. احزاب/ 33؛ نور/ 6 60. صراط النجاة 7 453 /3. کتابالسرائر 120 /2؛ الجامع للشرائع/ 8 538. نور/ 60؛ جواهرالکلام 85 /29؛ منهاج الصالحین) سیستانی (9 13 /3. العروة الوثقی 799 /2.
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 2 : صفحه 332
اصطلاح‌نامه
مترادفات
از واژه «تبرج» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:
اعم
وابسته
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه تبرج به زیرصفحه تبرج/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.