تمتام
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
تمتام
تَمتام: فرد ناتوان از ادای حرف »تا« یا تبدیل کننده آن به حرفی دیگر/ تکرار کننده »تا« هنگام تلفظ آن.
از آن به مناسبت در باب صلات یاد شده است.
بر تمتام، یعنی کسی که از ادای حرف »تا« در قرائت نماز عاجز است یا آن را به حرفی دیگر تبدیل مینماید، قرائت به مقدار امکان واجب است و واجب نیست نماز را به جماعت بخواند. 1 بنابر قول مشهور امامت تمتام برای غیر همانند خود جایز نیست. 2 برخی قائل به کراهت شدهاند. 3 در صورتی که تمتام قادر بر ادای حرف »تا« - هرچند به تکرار - باشد امامتش صحیح است؛ 4 هرچند بنا به گفته جمعی برای غیر همانند خود کراهت دارد؛ 5 بلکه برخی قائل به عدم جواز آن شدهاند. 6
1. مستند العروة) الصلاة (440 - 439 /3؛ الحدائق الناضرة 2 195 /11. الحدائق الناضرة 3 195 - 194 /11. المبسوط 4 153 /1. المعتبر 438 /2؛ تحریر الاحکام 320 - 319 /1؛ البیان/ 5 230. تذکرة الفقهاء 296 /4؛ الروضة البهیة 6 810 /1. جواهر الکلام 342 /13.
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 2 : صفحه 629
اصطلاح‌نامه
یادداشت دامنه
ناتوان از ادای حرف «تا» یا تبدیل کننده آن به حرفی دیگر و یا تکرار کننده «تا» هنگام تلفظ آن