ابر
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
ابر: توده بخار پراکنده در جوّ.
در باب‌های طهارت، صلات، صوم و حج به مناسبت از آن سخن رفته است.
طهارت: آفتاب در صورتی که چیزی مانند ابر مانع تابش آن شود، پاک کننده نیست. 1
صلات: اگر ابر مانع حصول یقین به داخل شدن وقت نماز شود، به فتوای مشهور، نمازگزار به گمان داخل شدن وقت می‌تواند نماز بخواند. 2 به هنگام کسوف (--' کسوف) یا خسوف (--' خسوف) اگر
________________________________________
212
ابر خورشید یا ماه را بپوشاند، نماز آیات (--' نماز آیات) ادا است نه قضا. 3
صوم: روزی که انتظار می‌رود اول ماه رمضان یا شوّال باشد، اگر به دلیل وجود ابر در شب آن، هلال ماه دیده نشود، آن روز، یوم الشک (--' یوم الشک) است. 4 همچنین اگر در هوای ابری، روزه دار به گمان داخل شدن وقت افطار کند، سپس معلوم گردد مغرب نبوده، روزه اش صحیح است و قضا ندارد. 5
حج: سوار شدن بر ماشین سقف دار حتی در هوای ابری نیز بر مُحرم (--' احرام) جایز نیست. 6 راه رفتن محرم نیز ابری که مانع تابش آفتاب است، جایز می‌باشد. 7
1 - العروة الوثقی 1 130.
2 - الحدائق الناضرة 6 301.
3 - المعتبر 2 341.
4 - الحدائق الناضرة 13 42.
5 - العروة الوثقی 2 211 و مستمسک العروة 8 392.
6 - مناسک مراجع 200.
7 - مناسک الحج (تبریزی) 13.
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 1 : صفحه 211
اصطلاح‌نامه
مترادفات
از واژه «ابر» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:
اعم
وابسته
- افطار به گمان دخول وقت، خورشید گرفتگی با پوشش ابر، رؤیت هلال در هوای ابری، طهارت با خورشید، ماه گرفتگی در هوای ابری، نماز در هوای ابری
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه ابر به زیرصفحه ابر/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.