قرینه وجودی

توضیح مفهومی

قرینه وجودی : تعیین مراد جدّی متکلم از طریق ذکر قید یا کلامی خاص

قرینه وجودی، مقابل قرینه عدمی بوده، و به قرینه‌ای گفته می‌شود که در کلام در قالب یک امر وجودی مانند: قید یا جمله یا حکم عقل و یا اوضاع و احوال خاص، به دست می‌آید؛ به خلاف قرینه عدمی که از راه نیاوردن قید ـ و یا کلامی ـ از سخن گوینده به دست می‌آید و مراد او را روشن می‌نماید؛ مانند: ' رأیت عینا باکیة ' که کلمه ' باکیة ' قرینه وجودی است بر این که مراد از کلمه ' عین '، چشم است.

منابع

1. جلد 2 : صفحه 581
2. فرهنگ نامه اصول فقه

اصطلاح‌نامه

مترادفات

از واژه «قرینه وجودی» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:

قراین وجودی

اعم

قرینه ( اصول فقه )

وابسته

قرینه عدمی

منابع

• جلد 2 : صفحه 581