سهل انگاری در پرداخت دین

توضیح مفهومی

اِلتِواء: سستی و کوتاهی در پرداخت بدهی کج و منحرف شدن.

التواء به معنای نخست در باب قرض و دین به کار رفته است.

اگر زمان پرداخت دین رسیده باشد، بر مدیون واجب است تمام سعی خود را در پرداخت آن به کار گیرد و در صورتی که طلبکار دین را مطالبه نماید و مدیون امکان پرداخت داشته باشد، امّا سستی ورزد و پرداخت را تأخیر اندازد، معصیت کرده است 1 (--' دین) .

از التواء به معنای دوم در باب صلات بحث انحراف از قبله به کار رفته است. (--' استقبال) .

1 - مجمع الفائدة 9 113.

منابع

1. فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 1 : صفحه 637

اصطلاح‌نامه

مترادفات

از واژه «سهل انگاری در پرداخت دین» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:

التواء ( سستی در پرداخت دین )

اعم

احکام دَین، سهل انگاری ( فقه )

وابسته

تاخیر در پرداخت دَین

منابع

• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 1 : صفحه 637