عرف فقها
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
عرف فقها : شیوه مستمرّ میان فقها
عرف فقها، عبارت است از روش مستمر عملی یا قولی مرسوم میان فقها، مثل این که فقها برای تعدیل یا جرح راویان احادیث، به طور مستمر به کتاب‌های رجالی رجوع می‌نمایند.
منابع
- شرح رسائل جلد 1 : صفحه (285-286)
- نظریة العرف و دورها فی عملیة الاستنباط : صفحه 54
- دروس فی علم الاصول جلد 1 : صفحه 57
- فرهنگ نامه اصول فقه