فوریت عرفی

توضیح مفهومی

فوریت عرفی : فهم عرف از شتاب در امتثال امر مولا

فوریت عرفی، از اقسام فور و تراخی و مقابل فوریت عقلی بوده و به معنای دیدگاه و فهم عرف از مفهوم فوریت امتثال امر مولا ـ شتاب در به جا آوردن فرمان مولا ـ و تعیین مقدار زمان و میزان شتاب مأمور (مکلف) در به جا آوردن آن امر است.

برای مثال، اگر مولا به عبد خود بگوید: برایم آب بیاور، و عبد با چند دقیقه درنگ، به انجام خواسته مولا اقدام نماید، عرف کار وی را پسندیده و او را مطیع می‌داند، زیرا نزد عرف درنگ چند دقیقه‌ای تأخیر محسوب نمی‌شود. اما در فوریت عقلی، عقل می‌گوید مکلف باید در اولین فرصت ممکن، فرمان را اطاعت کند.

نکته:

اصولیونی که در باب اوامر، به فوریت معتقد ند، فوریت عرفی را قصد می‌کنند نه عقلی، زیرا در خطاب‌های شرعی، فهم عرفی ملاک است.

منابع

1. الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة : صفحه 75
2. فرهنگ نامه اصول فقه

اصطلاح‌نامه

اعم

فور و تراخی

وابسته

فوریت عقلی

نمایه‌های موضوعی

جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).

برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه فوریت عرفی به زیرصفحه فوریت عرفی/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.

منابع

• الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة : صفحه 75
• القواعد و الفوائد جلد 2 : صفحه 205