فقه منصوص
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
فقه منصوص : احکام مسائل فقهیِ استخراج شده از کلام معصومان ' ع '
فقه منصوص، مقابل فقه مستنبط بوده و دربرگیرنده بخشی از مسائل فقهی است که به طور مستقیم از کلام معصومان (ع) به دست می‌آید و برای صدور فتوا از عین الفاظ روایات استفاده می‌شود.
توضیح:
در اوایل قرن چهارم هجری سبک جدیدی برای کتابت فتاوای فقهی به وجود آمد، زیرا فقها در استفاده از الفاظ روایات ائمه (ع) متعبد بودند و فتاوای خود را با به کارگیری عین الفاظ روایات ایشان صادر می‌نمودند؛ یعنی در هنگام تدوین کتاب‌های فقهی، متن روایت را بدون ذکر سند آن به عنوان فتوای خود می‌آوردند. مرحوم ' شیخ صدوق '، پدر بزرگوارش ' علی بن بابویه '، ' شیخ مفید ' و ' شیخ طوسی ' از جمله این فقها بودند.
بنابراین، مسائلی که در آن زمان‌ها مطرح بوده، مسائل متلقات ـ گرفته شده ـ از معصومان (ع) بوده و به فقه آن زمان، فقه منصوص می‌گویند.
منابع
- المحصول فی علم الاصول جلد 3 : صفحه (212-213)
- انوارالهدایة فی التعلیقة علی الکفایة جلد 1 : صفحه 261
- فرهنگ نامه اصول فقه
اصطلاح‌نامه
مترادفات
از واژه «فقه منصوص» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:
وابسته
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه فقه منصوص به زیرصفحه فقه منصوص/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.