مدت رضاع

توضیح مفهومی

مدت رضاع: مدت کامل رضاع دو سال قمری است و تا 21 ماهگی نیز جایز است؛ لیکن کمتر از آن بدون ضرورت جایز نیست. هرچند از برخی قول به جواز آن نقل شده است. شیر دادن بیش از دو سال تا یکی دو ماه بنابر قول مشهور جایز است.

منابع

1. فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 4 : صفحه 107

اصطلاح‌نامه

مترادفات

از واژه «مدت رضاع» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:

ایام رضاع

اعم

احکام رضاع، مدت

وابسته

رضاع (خاص )، روایات عدد، عدد رضاع

نمایه‌های موضوعی

جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).

برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه مدت رضاع به زیرصفحه مدت رضاع/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.

منابع

• الموسوعة الفقهیة (الکویتیة) جلد 2 : صفحه 11
• ایضاح الفوائد فی شرح اشکالات القواعد جلد 3 : صفحه 263
• تبصرة المتعلمین : صفحه 191
• تحریرالمجله جلد 2-5 : صفحه 31
• تحریرالوسیله جلد 2 : صفحه 312
• جامع المدارک فی شرح المختصرالنافع جلد 4 : صفحه 469
• جواهرالکلام فی شرح الشرایع الاسلام جلد 31 : صفحه 276
• ریاض المسائل جلد 7 : صفحه 244
• شرایع الاسلام فی مسائل الحلال و الحرام جلد 2 : صفحه 345
• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 4 : صفحه 107
• فقه الامام جعفرالصادق جلد 5 : صفحه 310
• قواعدالاحکام جلد 3 : صفحه 101
• کتاب السرائرالحاوی لتحریرالفتاوی جلد 2 : صفحه 648
• مختصرنافع : صفحه 247
• مسالک الافهام الی تنقیح شرائع الاسلام جلد 8 : صفحه 421
• مهذب الاحکام جلد 25 : صفحه 277