احکام حکومتی ( اصول فقه )
از دانشنامه علوم اسلامی
بر روی "◄" کلیک کنید)
توضیح مفهومی
احکام حکومتی ( اصول فقه ) : فرامین جزئی و اجرائی پیامبر«ص» و امام «ع» به اعتبار منصب حکومت داری
احکام حکومتی، آن دسته از احکام جزئی و اجرایی است که از جانب پیامبر (ص) و معصومان (ع) در منصب حکومت و به منظور اجرای احکام کلی الهی صادر می‌گردد.
توضیح:
فقها سه منصب ـ غیر از منصب نبوت ـ را برای پیامبر (ص) و به تبع ایشان، برای سایر معصومان (ع) بر شمرده‌اند:
1. منصب تبلیغ احکام دین؛ 2. منصب حکومت؛ 3. منصب قضاوت.
رسول اکرم (ص) احکام کلی الهی را که مربوط به همه شئون زندگی انسان‌ها بوده و از جانب خداوند صادر شده بود به مردم ابلاغ می‌نمود؛ اما چون اجرای همه احکام جز از راه به دست گرفتن حکومت میسر نبود، پیامبر (ص) و برخی از معصومان (ع) برای اجرای آنها، بعد از تشکیل حکومت، دستورهایی صادر می‌نمودند، مانند: حکم به جنگ و صلح و اجرای احکام ـ حدود و تعزیرات ـ و غیره، که از شئون حاکم و حکومت داری است؛ این احکام جزئی را احکام حکومتی می‌گویند که در واقع، در طول احکام الهی قرار گرفته است نه در عرض آنها.
منابع
- انوار الاصول جلد 3 : صفحه (284-285)
- فرهنگ نامه اصول فقه
اصطلاح‌نامه
مترادفات
از واژه «احکام حکومتی ( اصول فقه )» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:
- احکام حاکم اسلامی، احکام حکومیه، احکام سلطانی، احکام والی، احکام ولایی ( اصول فقه )، حکم حکومتی ( اصول فقه )، حکم سلطانی ( اصول فقه )، حکم ولایی ( اصول فقه )
اعم
اخص
وابسته
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه احکام حکومتی ( اصول فقه ) به زیرصفحه احکام حکومتی ( اصول فقه )/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.