آیه جزیه (فقه )
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
آیه جزیه: آیه 29 سوره توبه.
آیه « قَاتِلُوا الَّذین لا یُؤمِنُونَ بِاللهِ... مِنَ الَّذِینَ أُوتُوا الکِتَابَ حَتَّی یُعطُوا الجِزیَةَ عَن یَدٍ وَ هُم صَاغِرُونَ » در باب جهاد بیانگر حکم وجوب جهاد با اهل کتاب (--» اهل کتاب) جز در صورت پرداخت جزیه (--» جزیه) از سوی آنان است. بنا بر این آیه، گرفتن جزیه تنها از اهل کتاب جایز است. 1 در معنای « ید » و « صغار » اختلاف است؛ نقد دادن جزیه، پرداخت جزیه از جانب اهل کتاب نه نایب آنان، برخی معانی « ید »، و التزام آنان به احکام و قوانین دولت اسلامی، تعیین نکردن میزان جزیه توسّط اهل کتاب، جزیه گرفتن در حالی که مسلمانان ایستاده و
آنان نشسته‌اند، برخی معانی « صاغرون » است. 2
1 - الخلاف 5 540.
2 - کنز العرفان 1 363.
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 1 : صفحه 173
اصطلاح‌نامه
اعم
وابسته
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه آیه جزیه (فقه ) به زیرصفحه آیه جزیه (فقه )/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.