توکل ( اخلاقی )
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
توکّل
توکّل: واگذار کردن کارها به خداوند متعال/ وکیل شدن از سوی دیگری) ر وکالت (.
توکّل به معنای نخست عبارت است از اینکه بنده در پرتو اطمینان به حسن تدبیر خداوند و راضی شدن به قضا و قدر الهی، امور خود را به او واگذار و تنها بر او تکیه کند و به جز او امید نداشته باشد و از غیر او نهراسد.
توکّل بر خدا در آیات1 و روایات2 از صفات مؤمنان شمرده و ثمره یقین دانسته شده و بر تخلّق به آن تأکید و سفارش شده است. از این عنوان به مناسبت در باب امر به معروف و نهی از منکر و کفّارات سخن رفته است.
توکّل از مکارم اخلاق و مظاهر معروف) مقابل منکر (است که بدان توصیه شده و بر اساس برخی روایات، کفّاره فال بد) ر طیره (است و اثر سوء آن را از بین میبرد. 3
1. آل عمران/ 122 و 160؛ مائده/ 11؛ طلاق/ 2 3. وسائل الشیعة 202 -- 194 -- 185 /15 و 404 /23. 3 213؛ منهاج الصالحین) خوئی (324 /2.
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 2 : صفحه 667