جاعل ( اصول فقه )
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
جاعل ( اصول فقه ) : آفریننده یا اعتبار کننده چیزی بنفسه یا برای چیز دیگر
جاعل، به معنای جعل کننده، اعتبار کننده، خلق کننده و قرار دهنده می‌باشد. جاعل در جعل بسیط، چیزی را که معدوم بوده است خلق می‌نماید، مثل: جعل (خلق) انسان. جاعل در جعل مرکب، چیزی را برای چیزی (و صفتی را برای موصوف) قرار داده یا اعتبار می‌کند، مثل: جعل (قرار دادن) سفیدی برای جسم (جعل تکوینی) و یا جعل (اعتبار) وجوب برای نماز ظهر (جعل اعتباری) .
نیز ر.ک:جعل بسیط ( اصول فقه )، جعل مرکب.
منابع
- مبادی فقه و اصول : صفحه 299
- شرح اصول فقه جلد 3 : صفحه 87
- اصول الفقه جلد 2 : صفحه 48
- بحوث فی علم الاصول جلد 2 : صفحه 279
- دروس فی علم الاصول جلد 2 : صفحه (16-17)
- اجود التقریرات جلد 2 : صفحه (2-3)
- المحصول فی علم الاصول جلد 3 : صفحه 19
- فرهنگ نامه اصول فقه