حصر صفت بر موصوف حقیقی
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
حصر صفت بر موصوف حقیقی : اختصاص یک صفت به چیز یا شخصی به طور حقیقی
از اقسام حصر، حصر حقیقی صفت بر موصوف است؛ مانند: «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ» (محمد// 19) و «وَمَا مِن دَآبَّةٍ فِی الأَرْضِ إِلاَّ عَلَی اللّهِ رِزْقُهَا» (هود// 6) که به طور حقیقی، آیه نخست الوهیت و آیه بعد، رزق جنبندگان را فقط صفت خداوند می‌دانند.
نیز ر.ک:حصر و اختصاص.