تغنّی به قرآن
از دانشنامه علوم اسلامی
بر روی "◄" کلیک کنید)
توضیح مفهومی
تغنّی به قرآن : تلاوت قرآن با آهنگ و آواز و صوت نیکو
'تغنّی' از ریشه غنا و به معنای نیکوگردانیدن صوت است. پیامبر اکرم (ص) فرمودند: 'قرآن را با آهنگ و آواز عرب بخوانید و از آهنگ فاسقان و یهود و نصارا دوری کنید! پس از من مردمانی می‌آیند که قرآن را در گلو می‌چرخانند؛ مانند خوانندگی و نوحه‌خوانی و خواندن کشیشان، که از گلوی آن‌ها نمی‌گذرد. دل‌هایشان وارونه است، و هر کس از آن‌ها خوشش آید نیز دلش وارونه است'.
فقها در باره جواز یا حرمت تغنی به قرآن اختلاف‌نظر دارند؛ این اختلاف ناشی از نوع نگرش آن‌ها به معنای لغوی غنا است.
برخی معتقدند اکثر روایات مربوط به حرمت غنا، به مجالس غنا و لهو و لعب نظر دارد؛ از این رو، باید میان صدای نیکو در تلاوت قرآن که زیور، زینت و زیبایی است، و آن‌چه در مجالس لهو و لعب می‌گذرد، تفاوت باشد.
منابع
- تجوید استدلالی : صفحه (333-374)
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه (372-373)
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه (351-352)
اصطلاح‌نامه
مترادفات
از واژه «تغنّی به قرآن» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:
اخص
وابسته
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه تغنّی به قرآن به زیرصفحه تغنّی به قرآن/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.