صفت استفال
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
صفت استفال : دور شدن ریشه زبان از کام بالا هنگام تلفظ؛ یکی از صفات اصلی حروف
«استفال» ضد «استعلا» در لغت به معنای پایین آمدن و طلب پستی، و در اصطلاح تجوید عبارت است از به پایین آمدن و دور شدن ریشه زبان از کام بالا. صدای حروف در نتیجه این صفت، نازک و رقیق میشود که این حالت را «ترقیق» گویند. «استفال» در مقابل «استعلا» از صفات اصلی یا متضاد حروف است.
نیز ر.ک:حروف مستفله.
منابع
- الموضع فی التجوید : صفحه (90-91)
- حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم جلد 2 : صفحه 52
- الرائد فی تجوید القرآن : صفحه 48
- العقد الفرید فی فن التجوید : صفحه 42
اصطلاحنامه
مترادفات
از واژه «صفت استفال» بجای واژههای زیر استفاده کنید:
اعم
وابسته
منابع
- الرائد فی تجوید القرآن : صفحه 48
- العقد الفرید فی فن التجوید : صفحه 42
- الموضع فی التجوید : صفحه (90-91)
- تجوید استدلالی : صفحه 138
- تجوید جامع : صفحه 51
- حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم جلد 2 : صفحه 52، 53
- روش علامه طباطبایی درتفسیر المیزان جلد 2 : صفحه 53
- سر البیان فی علوم القرآن : صفحه 170
- غایة المرید فی علم التجوید : صفحه 136، 156