منشأ یقین ( اصول فقه )
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
منشأ یقین ( اصول فقه ) : اسباب حصول یقین برای مکلّف
منشأ یقین، به معنای اسباب و عللی است که باعث ایجاد صفت یقین در انسان میشود، مانند این که برای اثبات حکمی، از قرآن یا سنت و یا عقل کمک گرفته شود و نسبت به آن حکم یقین به وجود آید.
در کتاب ' آراؤنا فی اصول الفقه ' آمده است:
' الجهة الرابعة:… و منشأ الیقین قد یکون هو العقل و قد یکون غیره من الکتاب او السنة او الروایة و السماع ' [۱] .
نکته:
در اصول، یکی از جاهایی که درباره سرچشمه یقین بحث میشود، موضوع استصحاب است و این که منشأ یقین سابق در استصحاب، گاهی عقل است و گاهی دلیلی از کتاب یا سنت.
پانوشت
اصطلاحنامه
وابسته
منابع
- آراؤنا فی اصول الفقه جلد 3 : صفحه 8