استحباب غیری ( اصول فقه )
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
استحباب غیری ( اصول فقه ) : استحباب مقدمه یک شیء به اعتبار استحباب ذی المقدمه
استحباب غیری، مقابل استحباب نفسی می‌باشد و عبارت است از الزام غیر مؤکد به انجام فعلی، به خاطر مصلحتی که در فعل دیگر قرار دارد، در صورتی که فعل اول مقدمه فعل دوم باشد؛ بنابراین، تعلق استحباب به فعل اول، به منظور رسیدن به مصلحت موجود در غیر آن (ذی المقدمه) است؛ به بیان دیگر، فعلی که استحباب غیری به آن تعلق گرفته، به خودی خود مطلوب مولا نمی‌باشد، بلکه به خاطر رسیدن به مطلوب دیگر، استحباب پیدا کرده است، مانند: تمامی مقدمات مستحب نفسی.
منابع
- دروس فی علم الاصول جلد 2 : صفحه 255
- ایضاح الکفایة جلد 2 : صفحه 417
- فرهنگ نامه اصول فقه