فطانت راوی

توضیح مفهومی

فطانت راوی : داناتر و زیرک تر بودن راوی؛ از مرحجات اخبار متعارض

فطانت راوی، بدان معنا است که راوی حدیث، دارای هوش و ذکاوت خاصی در فهم احادیث بوده و به درستی و صحت حدیث توجه دارد؛ به این معنا که از افراد عادل و موثق حدیث نقل می‌کند، احادیث مجهول و یا مشکوک را ترک می‌نماید، عارف به زمان و موقعیت صدور حدیث بوده و موارد تقیه و غیر آن را می‌شناسد و از لغزش در نقل و تصحیف حدیث پرهیز می‌کند و به طور خلاصه، مضمون کلام را به خوبی درک و همان را نقل می‌نماید.

نکته:

فطانت راوی از مرحجات می‌باشد؛ به این صورت که اگر دو روایت با یک دیگر تعارض کنند، هر کدام که راوی آن داناتر و زیرک تر از دیگری باشد، بر روایت دیگر مقدم می‌گردد. در بیان علت این تقدم چنین گفته شده است که روایت راوی دارای فطانت، به واقع نزدیک تر می‌باشد.

منابع

1. مفاتیح الاصول : صفحه 691
2. فرهنگ نامه اصول فقه

اصطلاح‌نامه

اعم

صفات راوی ( اصول فقه )

منابع

• مفاتیح الاصول : صفحه 691