عملکردها

اُشنان

از دانشنامه علوم اسلامی

نسخهٔ تاریخ ‏۲۰ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۴:۳۰ توسط Hashemi (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

توضیح مفهومی

اشنان

اُشنان ( حُرض؛ غاسُول ): گیاهی شور و خوش بو برای شست و شوی دست و لباس.

از آن در باب‌های طهارت، زکات و حج به مناسبت سخن رفته است.

وضو و غسل با آب مضاف مانند آب اشنان (آبی که بر اثر اضافه اشنان بر آن، مضاف شده است) جایز نیست 1 (--» آب مضاف) . لباس نجسی که با اشنان شسته شده، چنان چه پس از شست و شو، ذرّات اشنان در آن باقی مانده باشد، به تطهیر زیان نمی‌رساند. 2 شستن عورتین میّت با اشنان مستحب است. 3 تیمّم بر غیر زمین حتی گَرد گیاهان مانند اشنان که به جهت نرمی شبیه خاک هستند، جایز نیست. 4

زکات در غیر غلاّت چهارگانه (گندم، جو، خرما و کشمش) از سایر گیاهان مانند اشنان واجب نیست، لیکن مستحب است. 5

بنا بر قول به حرمت استفاده از هر چیز خوش بو، در حال احرام (--» احرام) ، استفاده از اشنان بر مُحرم حرام است. 6

1- المقنعة 64.

2 - العروة الوثقی 1 123.

3 - مستند الشیعة 3 154.

4 - جواهر الکلام 5 132.

5 - 15 72.

6 - 18 319.

منابع

  1. فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 1 : صفحه 507

اصطلاح‌نامه

یادداشت دامنه

گیاهی است که رخت را با آن می شویند و بعد از خوردن طعام نیز دست ها با آن شسته می شود و چون آنرا بسوزانند، اشخار شود.

مترادفات

از واژه «اُشنان» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:

حُرض، غاسول

اعم

گیاه

وابسته

استعمال اشنان، تیمم با اشنان، زکات اشنان

منابع

  • الفقه جلد 77 : صفحه 175
  • الموسوعه الفقهیه المیسره جلد 3 : صفحه 350
  • جامع الشتات جلد 3 : صفحه 489
  • فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 1 : صفحه 507