حرام مشروط

توضیح مفهومی

حرام مشروط : فعل دارای حرمتِ مشروط به چیز دیگر

حرام مشروط، مقابل حرام مطلق می‌باشد، و عبارت است از فعل حرامی که حرمتش متوقف و مشروط بر وجود چیزی ـ غیر از شرایط تکلیف ـ می‌باشد؛ مانند محرمات احرام، هم چون حرمت استعمال بوی خوش، که حکم حرمت، مشروط به این است که شخص در حالت احرام باشد؛ یعنی بعد از این که شخص در میقات محرم شد، این حرمت برای او به وجود می‌آید و قبل از آن چنین حرمتی وجود ندارد.

نکته:

مشروط و مطلق بودن، نسبت به چیزهایی است که از شرایط حصول تکلیف نباشد، وگرنه تمام محرمات مشروط خواهد شد؛ بنابراین، مشروط و مطلق بودن از صفات نسبی و اضافی شمرده شده است؛ یعنی ممکن است حرامی نسبت به چیزی مطلق و نسبت به چیز دیگر مشروط باشد.

منابع

1. الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة : صفحه 82
2. فرهنگ نامه اصول فقه

اصطلاح‌نامه

اعم

حرام ( اصول فقه )

وابسته

حرام مطلق

منابع

• الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة : صفحه 82