قرّای شام
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
قرّای شام : قاریان مقیم شام، دارای قرائت مخصوص به خود
صحابه پیامبر (ص) قرائت خود را از پیامبر (ص) فراگرفتند و دیگر مردمان در امر قرائت به آنان رجوع می‌کردند.
در نهمین مرحله از مراحل پیدا شدن قرائات، از هر شهری گروهی طبق دریافت قرائت خود از صحابه، به مصحف عثمانی و قرائت آن روی آوردند و در هر شهری، همچون زمان حضور پیامبر (ص) قاریانی وجود داشتند.
در شام نیز مغیرة بن ابی‌شهاب مخزومی (متوفای هفتاد و اندی پس از هجرت) و خلیفة بن سعید یا خلید بن سعد صاحب ابی‌الدرداء به امر قرائت قرآن اشتغال داشتند و به آنان «قرّای شام» می‌گفتند.
منابع
- تاریخ قراءات قرآن کریم : صفحه 38
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 251
- المرشد الوجیز الی علوم تتعلق بالکتاب العزیز : صفحه 165
- اتحاف فضلاء البشر بالقراءات الاربعة عشر : صفحه 18
- کتاب السبعة فی القراءات : صفحه 85
اصطلاح‌نامه
اعم
وابسته
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه قرّای شام به زیرصفحه قرّای شام/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.
منابع
- اتحاف فضلاء البشر بالقراءات الاربعة عشر : صفحه 18
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 251
- المرشد الوجیز الی علوم تتعلق بالکتاب العزیز : صفحه 165
- تاریخ قراءات قرآن کریم : صفحه 38
- قراء سبعه و بررسی قراءات ایشان (پایان نامه) : صفحه 19
- کتاب السبعة فی القراءات : صفحه 85
- مباحث فی علوم القرآن : صفحه 247
- مناهل العرفان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 413
- چهارده روایت در قرائت قرآن مجید : صفحه 13