عملکردها

ادات غایت ( علوم قرآنی )

از دانشنامه علوم اسلامی

نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۲۲:۲۴ توسط Hashemi (بحث | مشارکت‌ها) (۱ نسخه واردشده)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

توضیح مفهومی

ادات غایت ( علوم قرآنی ) : ادات بیانگر محدوده چیزی

دانشمندان علوم ادبی دو حرف را از ادوات غایت برشمرده‌اند:

1. إلی: به گفته سیوطی «إلی» حرف جر است و معانی متعددی دارد که مشهورترین آن‌ها «انتهای غایت زمانی» است؛ مانند: «ثُمَّ أَتِمُّواْ الصِّیَامَ إِلَی الَّلیْلِ» (بقره// 187) . و در غیر زمان نیز مانند: «إِلَی الْمَسْجِدِ الأَقْصَی» (اسراء// 1) و «وَالْأَمْرُ إِلَیْکِ» (نمل// 33) .

2. حتّی: معانی مختلفی دارد؛ ولی غالباً در معنای «انتهای غایت» به کار می‌رود.

منابع

  1. البرهان فی علوم القرآن (با حاشیه) جلد 4 : صفحه 272
  2. البرهان فی علوم القرآن (با حاشیه) جلد 4 : صفحه 232
  3. الاتقان فی علوم القرآن جلد 2 : صفحه 226
  4. الاتقان فی علوم القرآن جلد 2 : صفحه 191

اصطلاح‌نامه

اعم

ادوات قرآن

منابع

  • الاتقان فی علوم القرآن جلد 2 : صفحه 191، 217، 226
  • البرهان فی علوم القرآن (با حاشیه) جلد 4 : صفحه 232، 272
  • البرهان فی علوم القرآن جلد 4 : صفحه (298-299)
  • قرآن ثقل اکبر : صفحه 61، 102