امر اعتذاری
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
امر اعتذاری : طلب انشایی فاقد اراده حقیقی به قصد اتمام حجت بر مکلّف عاصی
امر اعتذاری، از اقسام امر صوری بوده و عبارت است از امری که از سوی شارع برای اتمام حجت با مکلف و بستن راههای فرار او از تکلیف و جلوگیری از عذرآوردن وی در مخالفت با تکلیف، صادر می‌شود. در این گونه اوامر، اراده آمر حقیقتاً به انجام فعل در خارج تعلق نگرفته است.
در اوامر اعتذاری، مولا در حالی امر صادر می‌کند که می‌داند عبد آن را انجام نمی‌دهد، اما هدف مولا دست یابی به یک مجوز عقلایی برای تأدیب و عقوبت عبد است. در این گونه اوامر، طلب انشایی وجود دارد، اما اراده حقیقی وجود ندارد.
منابع
- الوصول الی کفایة الاصول جلد 1 : صفحه 383
- منتهی الدرایة فی توضیح الکفایة جلد 1 : صفحه 389
- کفایة الاصول : صفحه 86
- سیری کامل در اصول فقه جلد 3 : صفحه 284
- ایضاح الکفایة جلد 1 : صفحه 430
- فرهنگ نامه اصول فقه
اصطلاح‌نامه
مترادفات
از واژه «امر اعتذاری» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:
اعم
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه امر اعتذاری به زیرصفحه امر اعتذاری/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.