ادا
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
ادا : انجام عبادت در وقت مقرَّرِ شرعی
ادا، انجام عبادت است در زمانی که شرع برای آن تعیین کرده است، مانند: نمازهای روزانه و روزه که وقت خاصی برای انجام آنها در نظر گرفته شده است.
در کتاب ' اصول الفقه ' آمده است:
' الاداء فعل الواجب فی الوقت المقدَّر له شرعا… الواجب ان ابتدء فعله فی الوقت فهو اداء سواء اتمه فیه او خارجه واشترط الشافعیة فی الصلوة ان یأتی برکعة منها علی الأقل فی الوقت…؛ ادا عبارت است از انجام فعل واجب در مدت زمانی که شارع برای آن عمل در نظر گرفته است… اگر ابتدای شروع انجام فعل واجب (ولو مقدار کمی از آن ) در وقت باشد، این عمل ادا است گر چه آن را خارج وقت تمام کند، اما شافعیه در مورد نماز می‌گویند زمانی ادا است که دست کم یک رکعت آن داخل وقت انجام شود ( یعنی انجام دادن مقدار کمی از آن ـ کمتر از یک رکعت ـ داخل وقت کفایت نمی‌کند ) ' [۱] .
ادا و قضا، به غیر از واجبات، در مستحبات موقت نیز مطرح است، مثل غسل روز جمعه که انجام آن در روز شنبه قضا است.
پانوشت
منابع
- مبادی الوصول الی علم الاصول : صفحه 86
- اصول الفقه الاسلامی : صفحه 56
- اصول الفقه جلد 1 : صفحه 236
- اصول الفقه جلد 1 : صفحه 89
- مناهج الوصول الی علم الاصول جلد 1 : صفحه 309
- فوائد الاصول جلد 2,1 : صفحه 243
- فرهنگ نامه اصول فقه
اصطلاح‌نامه
وابسته
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه ادا به زیرصفحه ادا/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.
منابع
- اصول السرخسی جلد 1 : صفحه 45، 48، 52، 53، 54، 55، 65، 75، 101، 102، 106، 107، 108، 379
- اصول الفقه الاسلامی : صفحه 56
- اصول الفقه جلد 1 : صفحه 89، 236
- اصول الفقه : صفحه 43
- القواعد و الفوائد جلد 2 : صفحه 100، 103
- اللمع فی اصول الفقه : صفحه 72
- المحصول فی علم اصول الفقه جلد 1 : صفحه 116
- شرح اصول فقه جلد 1 : صفحه 208
- فرهنگ معارف اسلامی جلد 1 : صفحه 117
- فوائد الاصول جلد 1 : صفحه 243
- فوائد الاصول جلد 2,1 : صفحه 243
- مبادی الوصول الی علم الاصول : صفحه 86
- مناهج الوصول الی علم الاصول جلد 1 : صفحه 309