حفظ نفس ( اصول فقه )
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
حفظ نفس ( اصول فقه ) : یکی از امور مورد اهتمام شرع و ملاک برای تشریع برخی احکام
حفظ نفس از اقسام مصالح ضروری است که مورد اهتمام شارع قرار گرفته و اساس بسیاری از قانون گذاری‌های وی بوده است، چرا که انسان موجودی است که مورد تکریم خداوند می‌باشد و خداوند او را بر دیگر آفریده هایش برتری بخشیده و خلیفه خود در روی زمین قرار داده و حق حیات را برای او محترم شمرده است. خداوند در قرآن کریم آیات روشنی درباره حرام بودن قتل انسان بی گناه بیان نموده است، مانند: ' و لا تقتلوا النفس التی حرّم الله الا بالحق ' [۱] .
هم چنین، برای حفظ نفس، کیفرها و عقوبت هایی ـ همانند قصاص و دیه ـ مقرر کرده است، چنان که می‌فرماید:
' و من یقتل مؤمناً متعمّداً فجزاؤه جهنم خالداً فیها.
پانوشت
منابع
- اصول الفقه الاسلامی جلد 2 : صفحه 1021
- الوجیزفی اصول الفقه : صفحه 92
- المستصفی من علم الاصول (به ضمیمه فواتح الرحموت بشرح مسلم الثبوت) جلد 1 : صفحه 287
- الوجیز فی اصول الفقه : صفحه (71-72)
- فرهنگ نامه اصول فقه
اصطلاح‌نامه
مترادفات
از واژه «حفظ نفس ( اصول فقه )» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:
اعم
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه حفظ نفس ( اصول فقه ) به زیرصفحه حفظ نفس ( اصول فقه )/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.