حاکم ( اصول فقه )

توضیح مفهومی

حاکم ( اصول فقه ) : انشا کننده حکم

حاکم، در لغت به معنای حکم کننده است و در اصطلاح، به کسی گفته می‌شود که از سر قدرت، انشای حکم می‌کند؛ یعنی حکم را در عالم اعتبار ایجاد می‌نماید.

در اسلام حاکم بالاصالة خدای متعال است؛ ' ان الحکم الا لله ' ^[۱] و در این مورد هیچ اختلافی میان مسلمانان وجود ندارد.

البته پیامبر اکرم (ص) و ائمه اطهار (ع) و مجتهدان جامع الشرایط نیز حاکم هستند، ولی حاکم بودن آنها به ترتیب در طول حاکمیت خداوند قرار دارد.

از واژه «حاکم ( اصول فقه )» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:

جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).

برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه حاکم ( اصول فقه ) به زیرصفحه حاکم ( اصول فقه )/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.