عملکردها

تفاوت میان نسخه‌های «مدّ صله»

از دانشنامه علوم اسلامی

 
جز (۱ نسخه واردشده)
 
(بدون تفاوت)

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۲۳:۵۵

توضیح مفهومی

مدّ صله : مدّ حاصل از وقوع «ها» ی ضمیر مذکر در آخر کلمه

«مدّ صله» هنگامی پدید می‌آمد که «ها»ی ضمیر غایب مفرد مذکر، مضموم یا مکسور در آخر کلمه بیاید و قبل و بعد آن نیز حرف متحرک باشد؛ مانند: «إِنَّهُ بِعِبادِهِ خَبِیرٌ بَصِیرٌ» (شوری// 27) که «إنَّهُو بِعبادهِی خبیر» خوانده می‌شود.

حال اگر پس از آن همزه قرار نگیرد، این حرف مدّ به صورت مدّ قصر خوانده خواهد شد (مانند مثال گذشته) ؛ ولی اگر پس از آن همزه قرار گیرد، این مدّ به مدّ جایز منفصل تبدیل می‌شود؛ مانند: «یحاوره أنا» و «قالوا أئنّا».

منابع

  1. حق التلاوة : صفحه 233
  2. عمدة البیان فی تجوید القرآن : صفحه 195
  3. قواعد التجوید و الالقاء الصوتی : صفحه 451
  4. الموسوعة علی البحث المفید فی التجوید : صفحه 120

اصطلاح‌نامه

اعم

مدّ (تجوید)

منابع

  • الموسوعة علی البحث المفید فی التجوید : صفحه 120
  • حق التلاوة : صفحه 233
  • شناخت قرآن : صفحه 28
  • عمدة البیان فی تجوید القرآن : صفحه 195
  • قواعد التجوید و الالقاء الصوتی : صفحه 451