اسامی قرآنی اقوام و قبایل

توضیح مفهومی

اسامی قرآنی اقوام و قبایل : نام‌های اقوام و قبایل در قرآن

خداوند سبحان در قرآن کریم به مناسبت‌های مختلفی از جمله: بیان سرگذشت امت‌های پیشین، عبرت و پنددادن به آیندگان و هدایت مردم، از برخی اقوام و قبایل نام برده است؛ مانند:

1. یأجوح و مأجوح: نام این دو قبیله دو بار در آیات 94 سوره کهف و 96 سوره انبیاء آمده است.

2. عاد: نام قبیله حضرت هود (ع) بود. این واژه به همین معنا 24 بار در قرآن به کار رفته است.

3. ثمود: نام قبیله حضرت صالح بود. این واژه 26 بار در قرآن آمده است.

4. مَدیَن: نام قبیله حضرت شعیب بود که به آن‌ها «اصحاب أیکه» نیز می‌گفتند. واژه «مدین» پنج بار در قرآن به کار رفته است.

5. روم: نام ملت و قبیله‌ای بزرگ است که یک بار در قرآن به کار رفته و یک سوره از قرآن نیز به همین عنوان نامگذاری شده است.

6. قریش: نام قبیله پیامبر اسلام (ص) است. این واژه یک بار در قرآن به کار رفته و سوره‌ای از قرآن هم به نام «قریش» خوانده شده است.

و اسامی این اقوام نیز در قرآن آمده است: قوم نوح؛ قوم لوط؛ قوم ابراهیم؛ قوم تُبَّع؛ اصحاب أیکه؛ قوم مدین؛ اصحاب الرَسّ.

منابع

1. الاتقان فی علوم القرآن جلد 4 : صفحه 83

اصطلاح‌نامه

اعم

اَعلام تاریخی قرآن

نمایه‌های موضوعی

جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).

برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه اسامی قرآنی اقوام و قبایل به زیرصفحه اسامی قرآنی اقوام و قبایل/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.

منابع

• الاتقان فی علوم القرآن جلد 4 : صفحه 83