تفاوت میان نسخه‌های «امر موضوعی»
از دانشنامه علوم اسلامی
جز (۱ نسخه واردشده) |
|
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۷:۵۱
توضیح مفهومی
امر موضوعی : دستور به امر کردن مکلّف به دیگران، با موضوعیت داشتن نفس امر کردن
امر موضوعی، از اقسام امر غیر تبلیغی است. اگر غرض از امر به امر فقط صدور امر از مأمور اول باشد، امر موضوعی نامیده می‌شود؛ به بیان دیگر، غرض مولا تنها به صدور امر تعلق گرفته و انجام مأموربه در خارج نزد مولا مطلوبیتی ندارد و امر کردن مأمور اول موضوعیت دارد، مثل این که مولا به فرزندش امر می‌کند که به چیزی دستور دهد، با این قصد که او به امر کردن عادت کند؛ در چنین صورتی، انجام فعل توسط مأمور دوم برای مولا هیچ مطلوبیتی ندارد و مطلوب مولا تنها صدور فرمان از جانب فرزند می‌باشد.
بنا بر این، در چنین جایی اگر مأمور دوم به موضوعی بودن امر علم پیدا کند و دستور فرزند مولا را امتثال نکند، گناه کار نیست.
منابع
- اصول الفقه جلد 1 : صفحه 89
- کفایة الاصول : صفحه 178
- ایضاح الکفایة جلد 2 : صفحه 515
- فرهنگ نامه اصول فقه
اصطلاح‌نامه
مترادفات
از واژه «امر موضوعی» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید: