تفاوت میان نسخه‌های «ظهور عرفی»
از دانشنامه علوم اسلامی
جز (۱ نسخه واردشده) |
|
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۳:۲۳
توضیح مفهومی
ظهور عرفی : معنای متبادر نزد عرف هنگام شنیدن لفظ
به انسباق یک معنا در اذهان اهل عرف هنگام شنیدن یک لفظ، ظهور عرفی می‌گویند؛ به بیان دیگر، فهم عمومی از کلام را - اگر چه به کمک قراین مقامی باشد - ظهور عرفی می‌گویند.
از ویژگی‌های این ظهور آن است که می‌توان در مقام استدلال و مناظرات به آن استناد کرد و شارع مقدس نیز به پیروی از عقلا این ظهور را حجت دانسته و طبق آن عمل می‌کند.
در کتاب ' محاضرات فی الاصول ' آمده است.
' فانّ المتّبع فی ذلک الباب الظهورات العرفیة التی قد جرت علی متابعتها السیرة العقلائیة فی مسألة الاحتجاج و اللجاج دون الاستحسانات العقلیة و الامور الظنیة اذ لم یترتب علها أیّ اثر شرعی الا اذا کانت موجبة للظهور العرفی فحینئذٍ العمل بالظهور، لا بها کما لا یخفی ' [۱].
پانوشت
منابع
- فرائد الاصول جلد 1 : صفحه 72
- تهذیب الاصول جلد 1 : صفحه 32
- فرهنگ نامه اصول فقه