حال ( اصول فقه )

رده‌ها

(برای دیدن زیررده‌ها
بر روی "◄" کلیک کنید)

▼ حال ( اصول فقه )

◄ حال اسناد

◄ حال تلبس

◄ حال نطق

توضیح مفهومی

حال ( اصول فقه ) : زمان حاضر، یا حالت فاعل و مفعول در زمان وقوع فعل

حال، در لغت به معنای زمان حاضر ـ برزخ میان پایان گذشته و شروع آینده ـ است و در اصطلاح علم نحو به چیزی گفته می‌شود که حالت و چگونگی فاعل یا مفعول یا هر دو را در جمله بیان می‌نماید؛ برای مثال، ' جائنی زید راکبا ' یعنی زید در حالی که سواره بود نزد من آمد.

منابع

1. انوار الاصول جلد 1 : صفحه 165
2. ایضاح الکفایة جلد 1 : صفحه (276-277)
3. محاضرات فی اصول الفقه جلد 1 : صفحه 240
4. المعجم الاصولی : صفحه 497
5. مناهج الوصول الی علم الاصول جلد 1 : صفحه 210
6. کفایة الاصول : صفحه 62
7. کتاب التعریفات : صفحه 36
8. فرهنگ نامه اصول فقه

اصطلاح‌نامه

اخص

حال اسناد، حال تلبس، حال نطق

وابسته

مشتق ( اصول )

نمایه‌های موضوعی

جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).

برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه حال ( اصول فقه ) به زیرصفحه حال ( اصول فقه )/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.

منابع

• اجود التقریرات جلد 1 : صفحه 57، 82
• اصول الاستنباط : صفحه 71
• القواعد و الفوائد جلد 2 : صفحه 257
• المحصول فی علم الاصول جلد 1 : صفحه 249
• المحکم فی اصول الفقه جلد 1 : صفحه 231
• المعجم الاصولی : صفحه 497
• انوار الاصول جلد 1 : صفحه 165، 167
• ایضاح الکفایة جلد 1 : صفحه (276-277)
• تسدید الاصول جلد 1 : صفحه 85
• تهذیب الاصول جلد 1 : صفحه 112
• حقایق الاصول جلد 1 : صفحه 107
• علم اصول الفقه فی ثوبه الجدید : صفحه 44
• فوائد الاصول جلد 1 : صفحه 90، 91
• کتاب التعریفات : صفحه 36
• کفایة الاصول : صفحه 62
• محاضرات فی اصول الفقه جلد 1 : صفحه 240
• مناهج الوصول الی علم الاصول جلد 1 : صفحه 210
• منتقی الاصول جلد 1 : صفحه 340، 342