تفاوت میان نسخه‌های «طبقه اول قُرّاء»
از دانشنامه علوم اسلامی
جز (۱ نسخه واردشده) |
|
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۲۲:۱۰
توضیح مفهومی
طبقه اول قُرّاء : قاریان عهد پیامبر (ص) از میان صحابه
نخستین طبقه از قاریان، همان صحابه هستند که در عهد پیغمبر اکرم (ص) به تعلیم و تعلم اشتغال داشتند و جمعی از ایشان همه قرآن را جمع کرده بودند؛ از آن جمله، بانویی به نام ام‌ورقه دختر عبدالله بن حارث است.
چند تن از این طبقه به تعلیم قرائت قرآن شهرت داشتند که عبارتند از: امام علی (ع) ؛ عثمان؛ ابیّ بن کعب؛ زید بن حارثه؛ عبدالله بن مسعود؛ ابوموسی اشعری.
آیت‌الله معرفت در این باره می‌نویسد: «در عهد پیامبر (ص) بزرگان صحابه، قرآن را به همان نحوی که نازل می‌شد، از پیامبر فرا می‌گرفتند و چه بسا پیامبر (ص) برخی از آنان را به بلاد و قبایل دیگر می‌فرستاد تا مردم را به اسلام خوانده، آیاتی از قرآن را برای آنان قرائت کنند و قرآن را به آنان بیاموزند. شأن صحابه برگزیده و به‌ویژه بزرگان صحابه در آن زمان، این بود؛ ولی شماری از آنان مختص به این کار و در نشر و تعلیم قرآن، مرجع دیگران بودند. اینان پنج تن بودند که مقدم بر همه، علی بن ابی‌طالب (ع) بود و پس از وی عبدالله بن مسعود و ابی بن کعب و ابودرداء قرار دارند. پنجمین آنان زید بن ثابت بود که از نظر سن از همه کوچک‌تر و از نظر شأن و عنوان از همه آنان پایین‌تر بود…. اینان طبقه اول قاریان هستند که در عهد پیامبر (ص) امر قرائت مردم را به عهده داشته‌اند و اسناد قرائت‌ها در زمان‌های بعد به اینان منتهی می‌شود».
اما کسان دیگری که در عهد پیامبر (ص) و پس از وفات آن حضرت قرآن را جمع‌آوری کرده‌اند، اهمیت چندانی در امر قرائت نداشتند. ابوموسی اشعری، معاذ بن جبل و سالم مولی ابی‌حذیفه از آن جمله‌اند.
منابع
- قرآن در اسلام : صفحه 204
- التمهید فی علوم القرآن جلد 2 : صفحه 169
- معرفة القراء الکبار علی الطبقات و الأعصار : صفحه 24
اصطلاح‌نامه
اعم
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه طبقه اول قُرّاء به زیرصفحه طبقه اول قُرّاء/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.