تفاوت میان نسخه‌های «تحزین»
از دانشنامه علوم اسلامی
جز (۱ نسخه واردشده) |
|
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۲۲:۴۹
توضیح مفهومی
تحزین : قرائت قرآن با صدای حزین
«تحزین» یعنی رقیق و نازک‌کردن صدا هنگام قرائت قرآن، به‌گونه‌ای که گویا قاری قرآن اندوهگین است و بر اثر خشوع و خضوع، حالتی نزدیک به گریه دارد. این حالت اگر به دور از ریا باشد، پسندیده است.
امام صادق (ع) فرموند: «ان القرآن نزل بالحزن فاقرؤوه بالحزن؛ قرآن با حزن نازل شده است؛ پس آن را با حزن بخوانید!»
سیوطی در ~الاتقان~ این نوع قرائت قرآن را بدعت و حرام می‌داند.
منابع
- جمال القراء و کمال الاقراء جلد 2 : صفحه 339
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 351
- تجوید استدلالی : صفحه 335
اصطلاح‌نامه
اعم
وابسته
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه تحزین به زیرصفحه تحزین/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.