تفاوت میان نسخههای «ادات جزا ( علوم قرآنی )»
از دانشنامه علوم اسلامی
جز (۱ نسخه واردشده) |
|
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۲۲:۲۴
ردهها
(برای دیدن زیرردهها
بر روی "◄" کلیک کنید)
بر روی "◄" کلیک کنید)
توضیح مفهومی
ادات جزا ( علوم قرآنی ) : ادات جواب شرط
ادات جزا اداتی است که در جواب شرط (معمولاً در اول جمله جواب) میآید؛ مانند:
1. اِذاً (اذن) : «وَمَا کَانَ مَعَهُ مِنْ إِلَهٍ إِذًا لَّذَهَبَ کُلُّ إِلَهٍ بِمَا خَلَقَ»؛ «و با او معبودی (دیگر) نیست و اگر جز این بود قطعا هر خدایی آنچه را آفریده (بود) باخود میبرد» (مؤمنون// 91) .
2. فاء: «وَمَن یَکُنِ الشَّیْطَانُ لَهُ قَرِینًا فَسَاء قِرِینًا»؛ «و هر کس شیطان یار او باشد چه بد همدمی است» (نساء// 38).
منابع
- البرهان فی علوم القرآن (با حاشیه) جلد 4 : صفحه 299
- البرهان فی علوم القرآن (با حاشیه) جلد 4 : صفحه 187
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 2 : صفحه 247
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 2 : صفحه (180-181)
اصطلاحنامه
اعم
اخص
منابع
- اساس الاقتباس : صفحه 70
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 2 : صفحه (180-181)، (181-180)، 247
- البرهان فی علوم القرآن (با حاشیه) جلد 4 : صفحه 187، 299
- البرهان فی علوم القرآن جلد 4 : صفحه 211، 325
- الجوهرالنضید : صفحه 41
- العروة الوثقی (ط.ق) جلد 4 : صفحه 211
- الکتاب المعتبر فی الحکمة : صفحه 73
- قرآن ثقل اکبر : صفحه 50
- منطق التلویحات : صفحه 18
- منطق صوری جلد -2 : صفحه 73