تفاوت میان نسخه‌های «صفت اِذلاق»
از دانشنامه علوم اسلامی
جز (۱ نسخه واردشده) |
|
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۶:۰۰
توضیح مفهومی
صفت اِذلاق : سرعت و سهولت تلفظ حرف؛ یکی از صفات اصلی حروف
«ذلاقه» در لغت بر تیزی لبه شیء دلالت دارد، و «اِذلاق» در اصطلاح، به معنای استفاده از تیزی و ابتدای زبان و لب‌ها در وقت تلفظ برخی از حروف است. صفت اذلاق، مقابل صفت اصمات، و یکی از صفات اصلی حروف است. ویژگی حروف دارای اذلاق، سرعت و سهولت تلفظ حرف هنگام ادای آن است.
حروف دارای این صفت را حروف «مذلقه» گویند که خود بر دو دسته‌اند؛ حروفی که به کمک نوک زبان تلفظ می‌شوند و حروف «ذلقیه» گفته می‌شوند، و حروفی که به کمک دو لب تلفظ می‌شوند و حروف «شَفَهیه» یا «شَفَویه» گفته می‌شوند.
نیز ر.ک:حروف مذلقه.
منابع
اصطلاح‌نامه
مترادفات
از واژه «صفت اِذلاق» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید: