تفاوت میان نسخه‌های «حروف ذَوْلَقی»
از دانشنامه علوم اسلامی
جز (۱ نسخه واردشده) |
|
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۵:۵۰
توضیح مفهومی
حروف ذَوْلَقی : حروف نیازمند به استفاده از تیزی نوک زبان هنگام تلفظ
«ذَوْلَق» یا «ذَلَق» به تیزی هر چیزی می‌گویند و در علم تجوید نیز منظور تیزی نوک زبان است. به حروفی که نوک زبان در تلفظ آن‌ها اثر داشته باشند «حروف ذولقی» می‌گویند. این حروف «ظ»، «ذ»، «ث» هستند که از مخرج چهاردهم حروف ادا می‌شوند.
برخی به اشتباه، حروف مذکور را حروف «لثوی» دانسته‌اند.
نیز ر.ک:مخرج چهاردهم حروف.
منابع
- سر البیان فی علوم القرآن : صفحه 164
- تجوید جامع : صفحه 47
- حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم جلد 2 : صفحه 41
- تجوید استدلالی : صفحه 124