مستحب منجّز

توضیح مفهومی

مستحب منجّز : مستحب غیر متوقف بر امر غیر مقدور و قابل امتثال بالفعل

مستحب منجّز، مقابل مستحب معلّق بوده و به مستحبی گفته می‌شود که وجود آن بر امر غیر مقدوری متوقف نیست؛ به بیان دیگر، مستحب منجز، آن است که استحباب و مستحب، هر دو، بالفعل، منجز و حتمی بوده و حالت انتظاری نداشته باشد، مانند: نمازهای مستحبی.

منابع

1. الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة : صفحه 82
2. فرهنگ نامه اصول فقه

اصطلاح‌نامه

مترادفات

از واژه «مستحب منجّز» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:

مندوب منجّز

اعم

مستحب ( اصول فقه )

وابسته

مستحب معلّق

منابع

• الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة : صفحه 82