سبب لفظی مدّ

توضیح مفهومی

سبب لفظی مدّ : عوامل لفظی کشش حرف مدّ؛ همزه و سکون

مراد از «سبب لفظی مدّ» اموری است که در کلام به صورت لفظ وجود دارد و باعث کشش حرف مدّ هنگام تلفظ می‌شود؛ در مقابل «سبب معنوی مدّ» که در لفظ موجود نیست.

سبب لفظی مدّ که پس از حرف مدّ قرار می‌گیرد دو نوع است: 1. همزه (مانند: جاء، سوء و سیئ بهم) ؛ 2. سکون (مانند: مفلحون و آلان) .

تشدید نیز چون در واقع یک حرف ساکن در خود دارد و حرف ساکن نیز مقدم است، از اسباب لفظی مدّ شمرده شده است؛ مانند: دآبّه و ضالّین.

منابع

1. الاتقان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه (333-334)
2. الدراسات الصوتیة عند علماء التجوید : صفحه 525
3. حق التلاوة : صفحه (225-239)
4. العقد الفرید فی فن التجوید : صفحه 102
5. سر البیان فی علوم القرآن : صفحه (180-182)
6. الرائد فی تجوید القرآن : صفحه 31
7. حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم جلد 2 : صفحه 98

اصطلاح‌نامه

اعم

اسباب مدّ

نمایه‌های موضوعی

جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).

برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه سبب لفظی مدّ به زیرصفحه سبب لفظی مدّ/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.

منابع

• آموزش علوم قرآن جلد 1 : صفحه 333
• الاتقان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه (333-334)
• الدراسات الصوتیة عند علماء التجوید : صفحه 525
• الرائد فی تجوید القرآن : صفحه 31
• العقد الفرید فی فن التجوید : صفحه 102
• حق التلاوة : صفحه (225-239)
• حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم جلد 2 : صفحه 98
• سر البیان فی علوم القرآن : صفحه (180-182)