تفاوت میان نسخه‌های «روایت (قرائت)»
از دانشنامه علوم اسلامی
جز (۱ نسخه واردشده) |
|
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۷:۴۴
بر روی "◄" کلیک کنید)
توضیح مفهومی
روایت (قرائت) : شیوه قرائت منسوب به راویان از ائمه قرّاء
برخی از اصطلاحات علوم قرآنی، مربوط به سند قرائت (در علم قرائات) است. وقتی می‌خواهند در موارد اختلافی، قرائتی را به یکی از ائمه قرّاء نسبت دهند از واژه «قرائت» استفاده می‌کنند، مثل: قرائت حمزه، قرائت عاصم، قرائت کسائی و....
اما وقتی می‌خواهند آن را به راویانِ بی واسطه یا با واسطه ائمه قرّاء نسبت دهند از واژه «روایت» استفاده می‌کنند، مثل: روایت حفص از عاصم، و روایت ورش از نافع.
و در صورتی که افراد نقل کننده از راویان ائمه قراء متفاوت باشند، برای نسبت دادن قرائت به هر یک از آنها از اصطلاح «طریق» استفاده می‌کنند، مثل: «طریق» ابی نشیط به «روایت» قالون از «قرائت» نافع، و طریق ازرق از روایت ورش از قرائت نافع.
به طور خلاصه، در موارد اختلافی، برای آنچه به هر یک از ائمه قرّاء نسبت داده شود اصطلاح «قرائت» به کار می‌رود، و برای آنچه به ناقلان- با واسطه یا بی واسطه- از ائمه قرائت منسوب است اصطلاح «روایت» به کار می‌رود، و برای آنچه به طبقه بعدی- که از راویان اخذ می‌کنند- منسوب است از اصطلاح «طریق» استفاده می‌کنیم.
البته گاهی در موارد روایت، از اصطلاح قرائت استفاده کرده‌اند، چنان که گاهی به جای روایت، اصطلاح طریق را به کار برده‌اند.
نیز ر.ک:قرائت قرآن.
منابع
- معجم مصطلحات علم القراءات القرآنیة : صفحه (269-272)
- معجم مصطلحات علم القراءات القرآنیة : صفحه (245-246)
- معجم مصطلحات علم القراءات القرآنیة : صفحه (222-225)
- دانش نامه قرآن و قرآن پژوهی جلد 1 : صفحه (1741-1742)
اصطلاح‌نامه
اخص
وابسته
منابع
- دانش نامه قرآن و قرآن پژوهی جلد 1 : صفحه (1741-1742)
- معجم مصطلحات علم القراءات القرآنیة : صفحه (222-225)، (245-246)، (269-272)