تفاوت میان نسخه‌های «صفت استعلا»
از دانشنامه علوم اسلامی
جز (۱ نسخه واردشده) |
|
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۶:۰۰
توضیح مفهومی
صفت استعلا : بالا آمدن ریشه زبان به طرف کام بالا هنگام تلفّظ؛ یکی از اوصاف اصلی حروف
«استعلا» در لغت به معنای طلب بلندی و بالا بردن، و در اصطلاح علم تجوید عبارت است از بالا آمدن ریشه زبان به طرف کام بالا هنگام تلفظ. صدای حرف بر اثر این صفت، درشت و پرحجم تلفظ می‌شود که به آن حالت «تفخیم» گویند.
«استعلا» در مقابل «استفال» از جمله صفات اصلی یا متضاد حروف است.
نیز ر.ک:حروف مستعلیه.
منابع
- حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم جلد 2 : صفحه 52
- تجوید استدلالی : صفحه 138
- العقد الفرید فی فن التجوید : صفحه 48
- العقد الفرید فی فن التجوید : صفحه 42
اصطلاح‌نامه
مترادفات
از واژه «صفت استعلا» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید: