آزادی سیاسی (فقه )

توضیح مفهومی

6. آزادی سیاسی: تمامی افراد جامعه - جز در مواردی که نصّ خاص وارد شده است - از حق دخالت در سرنوشت و اِعمال حاکمیّت ملّی خود از راه انتخاب شدن و انتخاب کردن برخوردارند. بنابر این، اگر پیامبر صلّی الله علیه و آله یا امام منصوب از جانب ایشان حاضر نباشد، مردم می‌توانند حاکم خود را بر اساس موازین و معیارهای اسلامی انتخاب و در صورت تخلّف وی از احکام شریعت، او را عزل نمایند. در صورت تعدّد واجدان شرایط، رأی اکثریّت ملاک است (--' آرای عمومی) .

________________________________________

120

از مصادیق آزادی سیاسی، تشکیل احزاب و انجمن‌های سیاسی و برپایی اجتماعات است؛ با این شری که مخلّ نظم عمومی و منافی با مصالح مسلمانان نباشد.

قانون و آزادی: چنان که بیان شد، اصل در هر انسانی، آزادی در تمامی شئون خود است، مگر این که برای خود فرد یا دیگران اعم از فرد و جامعه ضرر دنیوی یا اخروی داشته باشد که در این صورت باطل و حرام است. از این رو، باید آزادی انسان‌ها در قانون گذاری در نظر گرفته شود و هر قانونی که آزادی افراد را در غیر موارد استثنا شده، محدود و مقیّد کند، باطل و وضع چنین قوانینی حرام است.

منابع

1. فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 1 : صفحه 119

اصطلاح‌نامه

اعم

آزادی ( رهایی از سلطه )

== منابع ==index.aspx?siteid=1&fkeyid=&siteid=1&pageid=142&p=1&g=14&showitem=43index.aspx?siteid=1&fkeyid=&siteid=1&pageid=142&p=1&g=50&showitem=476

• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 1 : صفحه (119-120)