منقول شرعی ( اصول فقه )

توضیح مفهومی

منقول شرعی ( اصول فقه ) : لفظ نقل شده به معنای دیگر توسط شرع

اگر لفظی در شرع به قصد وضع، از معنای اولی خود نقل داده شود و در معنای دوم استعمال گردد، آن را منقول شرعی یا حقیقت شرعی می‌گویند، مانند: لفظ ' صلاة ' که معنای اولی آن ' دعا ' است، اما در شرع، از معنای اولی نقل و در امری مرکب از افعال و اذکار مخصوص ـ تکبیرة الاحرام، قرائت، رکوع، قیام سجود و… ـ استعمال شده است.

منابع

1. اصول الفقه الاسلامی جلد 1 : صفحه 294
2. المحصول فی علم اصول الفقه جلد 1 : صفحه 229
3. الوافیة فی اصول الفقه : صفحه 60
4. معالم الدین و ملاذ المجتهدین : صفحه 34
5. معارج الاصول : صفحه 51
6. مبادی الوصول الی علم الاصول : صفحه (62-63)
7. فرهنگ نامه اصول فقه

اصطلاح‌نامه

مترادفات

از واژه «منقول شرعی ( اصول فقه )» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:

الفاظ شرعی، لفظ شرعی

اعم

لفظ منقول ( اصول فقه )

نمایه‌های موضوعی

جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).

برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه منقول شرعی ( اصول فقه ) به زیرصفحه منقول شرعی ( اصول فقه )/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.

منابع

• اصول الفقه الاسلامی جلد 1 : صفحه 294
• اصول الفقه جلد 1 : صفحه 43
• المحصول فی علم اصول الفقه جلد 1 : صفحه 228، 229
• المحکم فی اصول الفقه جلد 1 : صفحه 158، 162
• الوافیة فی اصول الفقه : صفحه 60
• انوار الاصول جلد 1 : صفحه 102
• بحوث فی علم الاصول جلد 1 : صفحه 185
• عدة الاصول (ط.ق) جلد 1 : صفحه 170، 171، 208
• مبادی الوصول الی علم الاصول : صفحه (62-63)، 63
• مبادی فقه و اصول : صفحه 80
• معارج الاصول : صفحه 51
• معالم الدین و ملاذ المجتهدین : صفحه 34