سُوَر سبع طِوال
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
سُوَر سبع طِوال : هفت سوره طولانی قرآن
دانشمندان علوم قرآنی بر اساس حدیثی از پیامبر (ص) که فرموده است: «به جای تورات، سبع طوال، و در عوض زبور، مئین و به جای انجیل مثانی به من عطا شده است و با مفصّل امتیاز و برتری یافتم» سورههای قرآن را به چهار دسته بزرگ تقسیم کردهاند:
سور سبع طوال؛ سور مئین؛ سور مثانی؛ سور مفصل.
«سبع طِوال» یا «سبع طُوَل» مجموع هفت سوره طولانی بقره، آل عمران، نساء، مائده، انعام، اعراف و توبه است. برخی به جای توبه، سوره یونس و برخی سوره کهف را برشمردهاند. گروهی گفتهاند: اول آنها بقره و آخر آنها سوره توبه است. طبق این سخن با افزوده شدن سوره 'انفال' شماره سورهها به هشت میرسد. در توجیه سخن آنها گفته شده: این گروه معتقدند سوره انفال و توبه یک سوره هستند، زیرا هر دو در مغازی (نبردهای) رسول خدا (ص) نازل شدهاند.
علت نامگذاری این سورهها به «طوال» آن است که طولانیترین سورههای قرآن را تشکیل میدهند.
منابع
- جمال القراء و کمال الاقراء جلد 1 : صفحه 177
- البرهان فی علوم القرآن (با حاشیه) جلد 1 : صفحه 244
- تاریخ قرآن : صفحه 594
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 220
- مناهل العرفان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 352
- علوم القرآن عند المفسرین جلد 1 : صفحه (321-322)
اصطلاحنامه
مترادفات
از واژه «سُوَر سبع طِوال» بجای واژههای زیر استفاده کنید:
اعم
وابسته
نمایههای موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاحنامه).
برای دسترسی به نمایههای شامل واژه سُوَر سبع طِوال به زیرصفحه سُوَر سبع طِوال/نمایههای موضوعی مراجعه کنید.
منابع
- اعجاز القرآن : صفحه 254
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 220
- البرهان فی علوم القرآن (با حاشیه) جلد 1 : صفحه 244، 258
- البرهان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 218، 307
- التمهید فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 312
- تاریخ جمع قرآن : صفحه 139، 155
- تاریخ قرآن : صفحه 594
- تاریخ قرآن : صفحه 80
- جمال القراء و کمال الاقراء جلد 1 : صفحه 177
- شناخت قرآن : صفحه 104
- علوم القرآن عند المفسرین جلد 1 : صفحه (321-322)
- قرآن پژوهی (هفتادبحث وتحقیق قرآنی) : صفحه 14
- مناهل العرفان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 352
- پژوهشی در تاریخ قرآن کریم : صفحه 101
- پژوهشی پیرامون آخرین کتاب الهی جلد 1 : صفحه 221